Alle begin...

Als je mijn eerste blogpost op 1 januari gelezen hebt, dan weet je dat ik mezelf een ambitieus doel gesteld heb voor 2012. Ik word stiefmoeder. Voor sommigen een makkie, voor mij niet zo vanzelfsprekend.

Toen ik mijn vriend net had leren kennen, werd ik door vriendinnen voor gek verklaard.
Een man met kind? Zou je daar nu wel aan beginnen?
Een man met een kind! Degene die het hardst roept dat ze die niet wil, krijgt hem uiteindelijk.

Maar ik hou van deze man met kind.

Ik voel me altijd een beetje ongemakkelijk met kinderen om me heen. Het lawaai, het gedoe. De complete aandacht van alle volwassenen voor de kinderen, terwijl die toch echt niet de meest interessante conversatie weten te bieden!
Ik heb vaak geen idee wat ik tegen zo’n kleintje moet zeggen. En ik weet al helemaal niet of ze me nou eigenlijk wel leuk vinden.

Mijn eerste uitdaging hou ik nog bescheiden: een spelletje spelen met Alex.
Daarvoor moet ik eerst op zoek naar een leuk maar ook geschikt spelletje, want zijn speelgoedverzameling bij zijn pa bestaat grotendeels uit auto’s. Hij is 6, dus wat kan hij wel en niet? Geen idee. Maar ik ga op zoek en ik laat het je weten.