maandag 6 februari 2012

S1ngle


Voordat ik Max leerde kennen, was ik single. HEEL ERG single. Af en toe was ik niet-single, maar dat duurde nooit lang of was zo los-vast en casual dat ik me toch nog single voelde. En dus heb ik twee katten. Twee lieve beestjes die samen met mij met een goed glas wijn en een DVD op de bank hangen. Of eerlijk gezegd, een mok thee en een gedownloade film. Want als (voormalig) overtuigd single kan ik echt wel mijn eigen films downloaden.

Ik zei altijd “mijn katten zijn mijn kinderen”. Van hun heb ik geduld geleerd en dat positief opvoeden veel beter werkt dan straffen. Ze doen alles voor me, zolang dat maar beloond wordt met een snoepje, een knuffel, of een lief woordje. Blijkbaar werkt dat ook goed voor kinderen, las ik her en der.

Omdat ik zo lang alleen gewoond heb - en nog steeds alleen woon – heb ik mijn eigen routines, vaardigheden en eigenaardigheden gekregen.

Zo volg ik iedere morgen tot op de minuut gepland dezelfde routine. Ik sta op, ga naar de wc, voer de katten, was mijn gezicht en ga ontbijten. Ontbijt en thee nuttig ik terwijl ik het nieuws op rtl4 kijk (lang leve Jan met zijn verzameling mokken). Dan zet ik alles in de vaatwasser, knuffel de katten en ga terug naar de badkamer voor tandenpoetsen, make-up, haar, en aankleden (als laatste, zodat er geen kattenharen op komen). Tas, jas, sleutels en de deur uit. Als ik deze volgorde niet volg, vergeet ik de helft en ben ik te laat. Ik ben nu eenmaal geen ochtendmens. Nu Max er regelmatig is doordeweeks, heb ik moeite om de routine vast te houden. Met als gevolg dat ik regelmatig in de koelkast mijn mascara sta te zoeken.

Handig ben ik ook. Ik draai mijn hand niet om voor het ophangen van plankjes of een kapstok. Ik schilder mijn eigen muren, leg een vlonder op het balkon en een paar zomers geleden heb ik de hele laminaatvloer van mijn woonkamer en hal vervangen. Ben ik best trots op.

En ja, eigenaardigheden heb ik dus ook. Na het douchen droog ik altijd de kraan af zodat er geen kalkvlekken opkomen (Max niet). In de waterkoker kook ik altijd precies genoeg water voor een kopje (Max kookt een liter). Mijn dekbed sla ik bij het opstaan altijd netjes recht terug over het voeteneinde om te luchten (Max laat het gewoon liggen zoals hij eruit kwam). Op mijn computer moet alles netjes georganiseerd zijn in mappen (Max zijn bureaublad staat overvol met icoontjes en snelkoppelingen). Ik begin breiwerkjes en maak ze niet af (Max breit niet).
Ik kan een hele waslijst opsommen en ik denk dat iedereen wel zo zijn dingetjes heeft.

In het begin was het flink wennen om niet alleen in mijn domein te zijn. Inmiddels kan ik er redelijk mee omgaan (behalve ’s morgens dan). En nu hebben we plannen om te gaan samenwonen. Er moeten eerst een huis en appartement verkocht gaan worden, maar dan gaat het echt gebeuren. Dan krijg ik niet alleen een man, maar ook een kind in het weekend in huis.
Ik hoop dat ik daar ook aan kan wennen. En dat mijn katten Alex straks net zo leuk vinden als zijn vader.



2 opmerkingen:

  1. Wat herkenbaar! Ik ben ook lang alleen (allenig) geweest, samen met mijn zoon. Hij zit bij de routine in maar toen ik ging samenwonen... Pfff... Dat vond ik moeilijk! En niet alleen in de ochtend maar door de hele dag in het hele huis. Inmiddels ben ik gewend en hebben we de ochtend zo ingedeeld dat het werkt. Maar zodra hij een dag niet gaat werken of later weg gaat, ben ik weer helemaal ontregeld... ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bedankt voor je reactie! Heel fijn om te weten dat ik niet de enige ben...

    BeantwoordenVerwijderen

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...